Review: Verrot Lekker

Ik kan nog al een sentimentele oude tut zijn. Ik ben gek op verhalen en avonturen van vroeger. Met een kop koffie bij oma aan tafel, luisteren naar haar verhalen. Over hoe het ijs op haar deken lag als de vorst weer was ingetreden, over hoe ze moest werken op het land met al haar broertjes en zusjes om de boel draaiende te houden. En over haar moeder, die tussen de bedrijven door heerlijke, voedzame maaltijden op tafel wist te zetten.

Langzaam, langzamer, langzaamst…

Oma kan zo vertellen, dat het eten bijna te ruiken is, en het water me in de mond loopt. Door die verhalen, werd ik erg nieuwsgierig naar hoe er vroeger gekookt werd. Het werd me al snel duidelijk dat alles langzamer ging. Veel langzamer. De pannen stonden uren op het vuur, waarna er super mals, zacht vlees op het bord lag. Snijbonen werden in het zout gezet, de witte kool in potten, ook met wat zout. Wachtend tot het zuurkool zou zijn.

Over dit proces, fermenteren, heeft Christian Weij het boek ‘Verrot lekker’ geschreven. Door voedingsmiddelen gecontroleerd te laten fermenteren, werden ze smakelijker, maar vooral langer houdbaar. Iets wat in die tijd geen overbodige luxe was.

Fermenteren

Christian legt in het boek op een eenvoudige, duidelijke manier uit wat fermenteren is, en hoe je dit eenvoudig zelf kan doen. Van de bekende groenten, zoals witte kool en snijbonen, naar het zelf maken van roomboter en gedroogde worst. Stap voor stap wordt het proces omschreven, inclusief risicofactoren: waar kan het fout gaan, en hoe je dat merkt.

Het eerste recept wat ik probeerde, was het maken van roomboter. Slagroom, karnemelk, een beetje geduld en wat spierkracht; meer heb je niet nodig. Echt waar, nog nooit heb ik zulke lekkere roomboter gegeten! Het smelt helemaal weg op je tong!

Rumtopf

Het tweede gerecht wat ik probeerde, was de rumtopf. Fruit van het moment, suiker en rum. Normaal gesproken let ik best wel op de hoeveelheid suiker die ik eet, maar bij dit recept heb ik het even laten varen, uit nieuwsgierigheid naar het resultaat. Voor de rumtopf ging ik naar de kringloop, en kocht ik een echte, ouderwetse aardewerken rumtopf. Zo’n mooie bruine, met fruitversiering. Ik hou er van! De rumtopf is van oorsprong een gerecht dat met de kerst of oud en nieuw als dessert gegeten werd. Dat gaan wij ook doen. Dus, wachten, wachten, wachten!

Het boek is helder en duidelijk geschreven, de foto’s spreken tot je verbeelding. Christian Weij weet op een pakkende, persoonlijke manier informatie over te brengen, en geeft daar gelijk de heerlijkste recepten bij. Het ene recept wat makkelijker, het andere recept wat moeilijker. Maar stuk voor stuk goed uit te voeren.

Tip van de dag

De enige tip die ik kan geven: begin bij de eenvoudige recepten. Raak niet overenthousiast, want dan is de kans best aanwezig dat het gerecht mislukt. Maar geniet van het maken, en van het wachten. Kijk naar je gerechten, terwijl ze staan te fermenteren, ruik, geniet, Dit boek laat je een ouderwetse, maar heel bijzondere manier van voedselbereiding zien. Ik ben fan. Jij ook?

Liefs Mirjam

Volg jij eatpurelove al op social media?