Een weekendje Zwier: ontspannen en opladen to the max

Ken je dat, dat je een plek voor de eerste keer ziet en er meteen een beetje verliefd op wordt? Zwier, aan de Vinkeveense Plassen, is er zo één. Mirjam ging er al eens naar toe voor een digitale detox, ik mocht er tijdens het weekend van Koningsdag  komen logeren in een belltent. Lees: de charme van kamperen, maar de luxe van een ruime, stijlvol ingerichte tent mét comfortabele boxspring. Dol op! En na een weekendje Zwier was ik weer helemaal opgeladen en ready to go!

Als freelance contentmaker zit ik zo’n beetje aan mijn laptop vastgeplakt. Ik grap wel eens dat het mijn levenslijn is, maar weet stiekem best dat continu ‘aan staan’ en online zijn helemaal niet goed voor me is. Toch vind ik het lastig om het niet te doen. ’s Avonds laat nog even snel wat social media-berichten inplannen, op zaterdag achterstallige mail wegwerken en op zondag interviews uitwerken is meer regel dan uitzondering.

Koninklijk ontbijten

Een weekendje ‘Koningsrust’ bij Zwier klonk me dus als muziek in de oren. Mijn lief, die al weken waarschuwde dat ik toch echt eens even een dag niks moest doen – hem gaat dat veel makkelijker af – ging graag mee. Gaat de wekker op Koningsdag normaal gesproken vroeg zodat ik op tijd ben om pareltjes te scoren op de vrijmarkt, deze keer stonden we vroeg op om  zoveel mogelijk van de dag bij Zwier mee te pikken. En zodat we op tijd waren om aan te schuiven voor een koninklijk ontbijtje. De beste binnenkomer ooit, want allemaal vers gemaakt door ‘chef kokkies’ Frouke en Marianne en ongelooflijk lekker (een smoothiebowl met wortel, pompoen en koekkruiden, warme croissantjes, een gekookt eitje, zelfgebakken zoet… make my day!) én geserveerd in de kleine kas die ook dienst doet als buitenkeuken.

Een middagdutje in de tent

Zo’n kas is mijn droom voor ‘als ik later groot ben’, dus ik was meteen helemaal in mijn element. ’s Middags wandelden we wat rond het terrein van Zwier, maakten vrienden met de honden van andere ‘Zwierders’ en deden een dutje in onze tent. Ik was vergeten hoe fijn dat kan zijn, gewoon even slapen, midden op de dag. Aan het begin van de avond mochten we aanschuiven voor het Koningsmaal. Sushitaart, Hollandse asperges (klassiek geserveerd, maar dan zonder ham en mét hazelnoten: loved it) en een oranje tompoes na. Koken kunnen ze wel, daar bij Zwier. En het leuke aan zo’n aanschuifdiner is dat je meteen je tijdelijke buren een beetje leert kennen.

Kampvuur 2.0

Na het diner verzamelden we ons rond de enorme oude dieseltank voor een kampvuur en een akoestisch mini-concert van Irene Sportel en Leonie Bos. Hun prachtige stemmen – ingetogen maar toch heel krachtig… kan dat? – en de muziekinstrumenten in combinatie met een donkere hemel en een knetterend vuur zorgden voor een magisch sfeertje. Een beetje staren in de vlammen… geen haar op mijn hoofd en geen vezel in mijn lijf die nog aan werken dacht. En dat na pas een dag Zwieren! Volgens mij sliep ik al voordat mijn hoofd het kussen raakte. Uiteraard rook ons haar de rest van het weekend naar kampvuur maar hé, who cares.

Restorative Yin yogales

Op zaterdag stond ik weer vroeg op voor een Restorative Yin yogales van Irene. Daar zag ik vooraf een beetje tegenop, omdat ik de laatste tijd regelmatig in slaap val tijdens yoga. Een workshop van maar liefst twee uur, en ook nog eens een ultiem ontspannende vorm van yoga… Ging ik dat volhouden? Maar omdat ik altijd super zen en blij word van yoga, heel benieuwd was naar deze specifieke vorm en ook gewoon zoveel mogelijk van Zwier wilde beleven als maar mogelijk was, besloot ik het gewoon te proberen. Blij toe, want de yogaruimte van Zwier alleen al is een bezoekje waard. Het is een heel serene ruimte met lichte kleuren en enorme ramen waardoor binnen en buiten bijna in elkaar overlopen. De yogales was precies zo ontspannend als ons beloofd werd. Irene heeft zo’n stem die gemaakt lijkt te zijn voor een yogadocent en de muziek die ze tijdens de les maakte zorgde voor een extra bijzondere ervaring.

Viel ik in slaap? Yes. Twee keer. Gelukkig stelde Irene me gerust. Volgens haar betekent in slaap vallen tijdens yoga dat je lichaam gewoon heel vermoeid is. Als ik die slaap blijkbaar nodig had, moest ik daar gewoon aan toegeven. Ze legde me zelfs nog even in een ultiem relaxte houding. Nice! Wel weer even een eye-opener dat ik toch echt wat vaker vrije tijd moet nemen…

Kanotocht met een homemade picknick

Na alweer zo’n fantastisch ontbijt – inbegrepen als je bij Zwier logeert, yay! – en een ieniemienie dutje vonden we het wel tijd voor wat actie. Het weer zat niet echt mee, maar de Vinkeveense Plassen lonkten. We bestelden een picknicktas met lekkers voor onderweg en lieten toen een kano te water (ook die mag je gratis gebruiken als gast, nogmaals yay!) Routekaart bij de hand en peddelen maar!

We volgden de Vinkeveense Plassen Route. Die gaat rondom de plas langs een natuurgebied en talloze eilandjes waarop mensen vakantiehuisjes hebben. Wat een rijkdom om zo’n stukje eiland te bezitten… Donkere wolken, harde wind, regen, twee keer de verkeerde afslag nemen… en ondertussen verlangen naar (alweer) een dutje in de tent maakten het laatste stukje best pittig, maar de thuiskomst bij Zwier des te fijn. Toen we de kano weer op de kant trokken en de lucht weer wat opklaarde, waren we die laatste paar kilometers al lang weer vergeten. Zalig om even zo sportief bezig te zijn en alleen afgeleid te worden door elkaar en de natuur om je heen.

Je kunt bij Zwier zelf je boodschappen meenemen om te koken, maar je kunt ook een maaltijdpakket bestellen. Wij kozen voor het laatste en maakten met de ingrediënten die voor ons klaarstonden (inclusief zelfgemaakte currypasta) een gezond vegetarisch maaltje in de kas. Moe van het kanoën  doken we daarna onze tent in om wat te hangen en te lezen. Althans, dat was het plan. Het duurde niet lang voor onze ogen dichtvielen. Nap time!

Een ontspannen eitje

Op zondag genoten we nog een laatste keer van een Zwier-ontbijtje, kletsen in de kas met onze ‘buren’ en – jawel – nóg een dutje voor we helemaal opgeladen weer op huis aangingen. Ik realiseerde me dat ik mijn laptop al meer dan 48 uur niet aangeraakt had en er ook totaal geen behoefte toe voelde. Het is moeilijk uit te leggen, maar er is iets met Zwier. Iets waardoor ontspannen een eitje wordt, zelfs voor laptop junkies zoals ik.

Eén van onze tijdelijke buurmannen zei vlak nadat hij aangekomen was: “Ik ben er net een half uurtje, maar ik zie mezelf hier nog wel eens terugkomen.” Precies dat!

Liefs Sanne Eva

Volgen jullie Eat.Pure.Love al op social media? Het lijkt ons leuk om jullie daar ook te zien!
Facebook | Instagram | Twitter | Pinterest | YouTube| Bloglovin’

BewarenBewaren